Fundamentalne zmiany zauważyć można z perspektywy

Jakie są 3 najgroźniejsze trucizny? Kim był Solon? Gdzie oprócz Australii znajdują się Kangury? Czy powierzchnia Australii jest większa od powierzchni Grenlandii? Jaki dystans dzieli Ziemię od Słońca? 

Jeśli powyższe pytania sprawiły Czytelnikowi problem, proszę się nie martwić. A raczej odetchnąć z ulgą. Tak właśnie wyglądał test jaki sporządził Thomas Edison dla kandydatów do pracy w jego przedsiębiorstwie. Sprawdzian był znacznie obszerniejszy i składał się ze 146 pytań tego typu. Jaki był powód jego opracowania? Otóż znany wynalazca był zmęczony faktem, że osoby legitymujące się wykształceniem średnim, nie miały odpowiedniej (w jego mniemaniu) wiedzy. Czy pozostałe pytania były równie trudne? Zdecydowanie tak, co ciekawe, tego testu nie zdał również błyskotliwy student MIT,  który nazywał się… Theodore Edison. Tak właśnie, z testem nie poradził sobie syn Thomasa Edisona.

Edison sprawdzał wiedzę, którą nazwalibyśmy encyklopedyczną. W tamtych czasach, to ona była wartością samą w sobie. Dzisiaj firmy sprawdzają inny rodzaj wiedzy kandydatów do pracy: MasterCard testując przyszłych pracowników do call center zadaje im zadania takie jak: Czy potrafiłbyś powiedzieć: ‘Peter Pepper picked a pickled pepper’ i jednocześnie sprzedać pralkę w tym samym czasie? Z kolei w Google zadaje się pytania na zasadzie: Ile krów jest w Kanadzie? Na rozmowie o pracę w Apple można usłyszeć: Jeśli byłbyś dostawcą pizzy, do czego mogłyby Ci się przydać nożyczki?

To są zwariowane pytania, a prym wśród nich wiedzie legendarne pytanie przypisywane rekruterowi amerykańskiej firmy budowlanej: Wyobraź sobie, że właśnie w tym momencie wchodzi do pomieszczenia pingwin ubrany w sombrero. Co mógłby powiedzieć i dlaczego właśnie to?

Dość o deprymujących pytaniach na rozmowach kwalifikacyjnych. Ważne jest co innego. Mianowicie to, w jaki sposób zmienia się praca i zapotrzebowanie na konkretne jej rodzaje. Jest to o tyle ważne, że w bezpośredni sposób jest to związane z pracą managerską.
Szacuje się, że 1990 roku 95% pracowników, potrafiło wykonać pracę gorzej niż ich bezpośredni szefowie. Pozostałe 5% w szybkim czasie stawało się brygadzistami, kierownikami, czy też dyrektorami. Choć nie ma podobnych estymacji  dotyczących dzisiejszych czasów, to łatwo stwierdzić rozglądając się wokół, że proporcja mocno się zmieniła. Kierownik salonu, sprzedaje prawdopodobnie gorzej niż średnia w jego zespole.  Szef kierowców w firmie logistycznej, zapewne ma więcej punktów karnych niż jego pracownicy, a kierownik działu reklamacji nie naprawia maszyn lepiej, niż jego podopieczni. Wyzwaniem managerskim jest zarządzanie ludźmi, którzy wykonują pracę lepiej niż manager. To znak naszych czasów i mocna wskazówka dotycząca tego, w jaki specjalistyczny sposób rozwijają się kompetencje pracowników.

W jaki sposób odpowiedzieć na to wyzwanie?

Zarządzanie w tradycyjny sposób nie zdaje egzaminu. Manager powinien zarządzać nie tym CO ludzie robią, tylko w jakie interakcje z innymi wchodzą. Zarządzanie w sposób nowoczesny to kładzenie nacisku na właściwe nawiązywanie kontaktu między grupami pracowników, tworzenie przestrzeni do swobodnego komunikowania się, zestrajanie sposobów oddziaływania poszczególnych osób na siebie i innych.
Takie podejście wymaga innych niż do tej pory kompetencji. Najważniejsza z nich to umiejętność uczenia się na błędach. To w jaki sposób to robić, będą traktowały nowe wpisy (i nie tylko 😊).
 
Odpowiedzi do pytań:
3 trucizny: cyjanek potasu, arszenik, strychnina.
Solon – antyczny poeta i prawnik grecki
Kangury znajdują się również w Nowej Gwinei.
Australia jest trzykrotnie większa od Grenlandii.
To około 152,1 mln km (Ziemia porusza się po elipsie)